Czułość dla Rydet
Twórczość Zofii Rydet (1911–1997) budzi nie tylko uznanie, ale także coraz większe zainteresowanie. Zainicjował je film Nieskończoność dalekich dróg. Podsłuchana i podpatrzona Zofia Rydet (1989) w reżyserii Andrzeja Różyckiego oraz wystawa prac artystki zorganizowana w 1999 roku w Muzeum Sztuki w Łodzi. Wydarzenia te miały związek z przełomem, jaki dokonał się w fotografii dokumentalnej na początku XXI wieku. Pracami o charakterze surrealistycznych fotomontaży i kolaży, a zwłaszcza dokumentalnym stylem Zapisu socjologicznego 1978–1990, Rydet otworzyła przed polską fotografią nowe możliwości rozwoju.
Wszyscy artyści, których prace prezentowane są na wystawie, pracują –podobnie jak Rydet – na materiale czarno-białym, który, wbrew powszechnej opinii, nie jest bardziej „ułomny” od wizji fotograficznej ukazanej w kolorze. Ekspozycja nie ma jednak na celu przedstawienia zaproszonych twórców jako kontynuatorów wieloaspektowej twórczości Rydet, ale ma obudzić dyskusję nad tym, w jaki sposób różne typy obrazowania obecne w jej zdjęciach wpłynęły na najnowszą polską fotografię.
Czułość dla Rydet