"Tytułowy projekt Urban prezentuje nam Japonię jakiej nie zobaczymy na folderach turystycznych. Autor jako rasowy dokumentalista wybrał własne, mniej uczęszczane ścieżki próbując uchwycić coś co może uciekać na pierwszy rzut oka turyście odwiedzającemu parki, ogrody, cesarski pałac czy świątynie - nastrój, kwintesencję duszy miasta. Oglądając zdjęcia Waldemara Zdrojewskiego już na pierwszy rzut oka widzimy dysonans między odhumanizowaną, bezduszną i industrialną przestrzenią, a człowiekiem. Postać ludzka zdaje się być zagubiona czy wręcz wyalienowana w tym obcym świecie. Puste miasta, budzą pewien niepokój, jak gdyby coś miało zaraz się wydarzy. Pojedyncze postacie przemykają ulicami, stoją na tle pustego miejskiego krajobrazu. Twardość form urbanistycznej zabudowy kontrastuje z organicznością i ruchem człowieka, podkreślając dramatyzm i samotność ludzkiej jednostki. Znamiennym w mojej ocenie jest zdjęcie, które przedstawia jaskrawo ubraną dziewczynkę obok zielonego krzewu, jakby oboje byli czymś obcym i jednocześnie naturalnym w tym świecie. Niewinność i krzykliwość koloru ubrania dziecka zestawiona z zielenią krzewu. Symbol nadziei, nostalgii, marzenia za tym co mija? Być może. Wszystkie zderzenia, kontrasty form, kierunki budzą pewien wyczuwalny i zamierzony przez autora niepokój i smutek, oddają bowiem coś czego nie znajdziemy w kolorowych folderach i przewodnikach, a o czym mówią wstydliwie statystyki dotyczące liczby samobójstw w kraju Kwitnącej Wiśni. Urban - betonowe miasta i przepiękny zielony las Aokigahara (las samobójców) u podnóża góry Fuji - ironia, kontrast i największy skrywany dramat współczesnej Japonii.  

Kurator Anna Wolska