Problem zepchniętych, niechcianych ludzi – uchodźców jest dzisiaj tematem dojmującym. Powód przyjazdu tych ludzi jest taki sam: ucieczka przed wojną, dyktaturą, przed reperkusjami politycznymi... Przywieźli ze sobą do stabilnych miast pamięć o prześladowaniach, terrorze, strachu, cierpieniu. „W tym samym mieście, pod tym samym niebem…” to katalog losów i okropności wojny, a co z tym się wiąże, zapis pokrętnej współczesnej idei czystości i segregacji rasy – mówi o swojej pracy Anna Konik.

To pierwsza tak duża wystawa prac artystki, prezentująca jej dorobek twórczy ostatnich piętnastu lat. Od 4 grudnia w CSW w Warszawie.

Wideoinstalacja składa z trzydziestu pięciu epizodów filmowych, realizowanych w Sztokholmie, Białymstoku, Bukareszcie, Stambule i Nantes. W gettach dla uchodźców niedaleko tych miast Anna Konik odnalazła kobiety doświadczone horrorem zbrojnych konfliktów i prześladowań na tle rasowym z wielu krajów świata (Czeczenia, Inguszetia, Afganistan, Irak, Syria, Somalia, Kongo, Nigeria, Kamerun). 35 kobiet opowiedziało artystce swoje historie, które przed kamerą odtworzyły w pierwszej osobie mieszkające w centrum tych miast Szwedki, Polki, Rumunki, Turczynki i Francuzki. Na jej prośbę wcieliły się w role uchodźczyń, użyczając im twarzy i głosów.

"W tym samym mieście, pod tym samym niebem..." otwiera wystawę z trzech powodów. To najnowsza praca artystki, realizowana przez ostatnie cztery lata. Jest ona ponadto wyrazistym głosem w aktualnej dziś sprawie, głosem wyjątkowo ważnym, bo płynącym od tych, którym zwykle się go w tym kontekście nie udziela. I wreszcie praca ta najpełniej reprezentuje problematykę wykluczenia, która jest w twórczości Konik tak mocno obecna – mówi Ewa Gorządek, kuratorka wystawy.

Na wystawie pokazane zostaną także inne prace Anny Konik z lat 2000–2015. Jedną z nich jest utwór wideo Play back (of Irenè), artystyczny zapis doświadczenia zbliżającej się śmierci. Bohaterką tej wideoinstalacji jest alpinistka, która przeżyła wypadek w Alpach i przez kilkadziesiąt sekund znajdowała się na granicy życia. Konik wróciła z Irenè na miejsce zdarzenia i zarejestrowała jej próbę wydobycia z pamięci strzępków wrażeń, myśli i dźwięków, jakie towarzyszyły spadaniu ze skały. Pozostałe dzieła, które wyeksponowane zostaną w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski to między innymi:Willa zauroczonych zrealizowana podczas pięciomiesięcznego stypendium w Wissenschaftskolleg zu Berlin i Our Lady’s Forever, metaforyczna opowieść o miłości, która powstała w scenerii irlandzkiego szpitala psychiatrycznego w Cork.