Jak twierdzi autor „Pacjent to istota zdegradowana do szczególnego rytuału, w szczególnej , ograniczonej rzeczywistości. Pierwszą, spontaniczna reakcją jest narzekanie na szpitalną gospodarkę niedoboru, stąd pewno popularne powiedzenie, że trzeba mieć zdrowie, by być chorym. Jednakże, gdyby się temu uważniej przyjrzeć, a pacjentowi na ogół czasu nie brakuje, można znaleźć w szpitalnym mikroświecie niewyczerpane źródło inspiracji, bogactwo ukrytych znaczeń, albo niezamierzonych analogii do współczesnej sztuki i designu, a nawet tematów do estetycznych medytacji."

Może ten cykl nie jest optymistyczny, ale dla nas wydał się ciekawy i odmienny.